AŞK BENİ BULUNCA...

Mahalleye yeni tasınmıslardı hemen yanımızdaki apartmanda oturuyolardı. ondan önce kız kardeşiyle tanıstım aynı okula gidiyomusuz ama o öğlenciymiş kısa sürede ortamımıza ayak uydurmaya başladı tabi en yakın komşuları ben oldugum için dısarı cıkcaksak falan ben cagırıyorum işte o sırada tanıstık abisiyle. aslında ilk görüşte ne kadar uyuz oldugumu anlatamam  ne de olsa arkadasımın abisi ve arkadasım abisine sinir oluyodu her kardeşte oldugu gibi :) 

kızlı erkekli takıldıgımız için bir süre sonra o da aramıza katılmaya başladı ama her fırsatta kavga ediyoruz. nedense yanımda olan arkadaşlarımı böyle aşırı sahiplenirim biri bişey desin yanımdakinden önce ben fevrileşir konustuguna pişman ederim adamı kavga etmekten dahi çekinmezdim her ne kadar onlar kıza el kalkmaz düşüncesinde olsada abisiyle sürekli birbirimize girer aramıza zor girip ayırırlardı. 

sonra sonra kavgalar azalmaya başladı hem o hem ben alttan almayı öğrendik ve yaz geldiğinde sürekli mesajlaşır olduk. ben memleketteyim o kendi memleketinde bizi birbirimize bağlayan sadece sms paketlerimizdi. 

bir gece seni ilk gördüğümden beri seviyorum ama o kadar sert görünüyosun ki sana açılmayı geçtim yanına gelmek bile imkansızdı. şaşırdım. hoşuma da gitti aslında onu sevmiyodum ama hayır diyemedim sevgiye olan açlığımdan... 

işte böyle başladı benim ilk aşk mecaram. aşık olmadıgım sevmediğim birine seni seviyorum dedim sadece onun beni daha cok sevmesini istediğim için. sonunda benimde bir sevgilim var diyebilcektim soranlara hem de bu sefer hayali değil gerçek bir sevgili. onlarla tanıstırabileceğim elinden tutup gezebileceğim.

anlayacağını ilk aşkım SEVİLMEKti benim... daha sonra sevene aşık oldum... sonra da onun kadını... ama bu da bir sonraki yazımda devam edecek. onunla neler yaşadım nasıl başladım sanırım hikayemde burdan sonra başlıyor...

                                                                                                       İMZA

                                                                                            BİR NEMFOMANİ

YENİ BİR ŞEHİR YENİ BİR BAŞLANGIÇ...

Yeni bir sehir yeni bir başlangıc diyerek cıkmıstım yola cunku düşüncelerimin normal olmadıgını o zamanda biliyordum. Sanırım kızlardan hoşlanıyorum ben ama nasıl olur demeden de duramıyordum. neyse okula başladım küçük bir yer oldugu için çabuk arkadaş edindim. bi altı ay kadar sonra aklımda ki bu düşünceler ucup gitmiş yerini başka endişeler almıştı. bütün arkadaşlarımın bi sevgilisi yada hoşlandıgı birileri vardı ama benim gönlüm nedense bomboş o yaşlarda ergenliğinde etkisiyle tek problemim bu olmustu arkadaşlarıma anlatacağım hayali sevgililer üretmeye başladım.

Aslında biraz daha normaldi diğer yaşadıklarımı düşününce masumaneydi. cok sıkı arkadaşlıklar kurmustum ama coğu oturdugumuz semt yuzunden erkekti. 25 arkadasım varsa 5 kızdı diyebilirim. erkeklerle beraber futbol oynayıp iddaa kuponu dolduruyodum kızları kesiyoduk birlikte. kızlardansa erkeklerle vakit geçirmek daha cok hoşuma gidiyodu. birlikte tavla batak okey oynuyoduk.

ama hep bi tarafım eksik kalıyodu. SEVGİ...

annem babam çalışıyordu akşama kadar evde bi başıma kalıyorum. konusmak istiyorum bugun ne yaptım falan gibi ama annem yorgun yatıyor babamsa tv karsısında elinde kumanda agzımı açsam bişi izliyorum diyip susturuyor. sucu onlara yüklemek istemiyorum ama belki bu kadar kendimle başbaşa kalmasam; sanırım sevgiyi başka kollarda aramazdım. ama olan oldu. başıma gelenlerin en büyük sorumlusunun ben oldugumu biliyorum kendi tercihlerimdi yaşadıgım herşey altında ne yatarsa yatsın...

bu boşlugu arkadaşlarımla onlarla birlikte bi ton haytalık yaparak gecirdim o 2 yıl boyunca, okuldan kaçmayı bile o zaman öğrendim. daha öncesinde devamsızlık yaparsam sınıfta kalacağımı düşünecek kadar saftım sanırım :)

ve sonunda aşkı buldum daha dogrusu o beni buldu içimdeki boşlugu dolduracak kişiyle tanıstım... o da bir sonraki yazımda ;)
                                                                                                         İMZA

                                                                                              BİR NEMFOMANİ

İŞTE BİR NEMFOMAN DOGUYOR? HENÜZ 11 12 YAŞIMDAYIM...

Evet yanlış duymadınız henüz 11 12 yaşlarımdaydım ve hikaye sanırım o zaman başladı...

İstanbul gibi büyük bir sehirde dogup büyüdüm bir mahalle okulunda okudum. kapıyı tek başımıza açamaz komsu annelerden yardım isterdim cok küçüktüm. cok fazla arkadaşım yoktu mahallede komsu cocuklarıyla oyunlar oynardık. benden büyük komsu ablalarım vardı en cok onlarla oyun oynardım.

hangi birimiz evciliğe hayır derdi ki o zamanlar, ama onların evciliği biraz farklıydı. hadi sen anne ol ben baba bu da cocugumuz olsun yemek yapalım falan deil. sen kadın ol bende kocan hadi yatak odamıza gidelimdi oyun. cocuksun işte anlamıyosun biz şimdiki cocuklar gibi öyle cingöz değildik sanırım. 6. sınıfa geldiğimde aklım başıma gelmişti ama bu oyun artık benimde hoşuma gidiyodu. kız arkadaşlarıma bir başka bakmaya başlamıstım.

ablalarım artık arkadasım olmustu her akşam bi odaya kapanıp EVCİLİK oynamaya devam ediyorduk. sanırım o kadar küçük bi yaşta cinsellikle tanısmak yasadıklarımı baslarda normal görmeme sebep oldu. niye anlatıyorum bunu. ne olursa olsun kız cocuklarınızı gözünüzün önünden ayırmayın diye. cunku sanırım ben biraz göz önünde tutulmadıgım için bu kadar ileri gidebildi cok SEVGİLİ ablalarım...

neyseki o yılın sonunda oradan tasındık. nedeni ben değilim tayin oldu bizimkiler. küçük bi yerde yeniden başladım hayata o da bi sonraki yazımda...

                                                                                                                İMZA

                                                                                                   BİR NEMFOMANİ

İLK İTİRAF... BEN BİR NEMFOMANİYİM !

İşin en zor kısmı bu olsa gerek. Yaşadıklarının bir bağımlılık bir hastalık olduğunu kabul etmek en zoruydu. Şimdi kurtulmanın yollarını arıyorum bu da onlardan birisi aslında. kendime bir uğraş yaratmayı planlarken yaşadıklarımı burda paylaştıktan sonra belki bir başkasıyla yüz yüze paylaşmak daha kolay olur diye düşündüm. çünkü henüz tedavi görmüyorum. 

peki nasıl keşfettim, ama önce nemfomani nedir? Aşırı cinsel istek ve/veya aktiviteyle ilgili klinik rahatsızlıklar hiperseksüalite ve seks bağımlılığıdır. 

Nemfomani hastalığına tutulmuş kadınların genel adıdır. Bu tür kadınlar yani nemfomaniye tutulmuş kadınlardaki özellik cinsel bir doyuma varamayan, orgazmın tatmin etmediği kadınlardır. Bu kadınlar güçten kuvvetten düşünceye kadar masturbasyon yapabilir, kendisini doyuramayan kocalarını her an aladatabilirler.

Cinsel isteği çok olan bir kadın ile nemfomani hastası olan nemfoman kadınların arasında fark vardır. Bu iki kadın türünü ayırmak gerekmektedir. Nemfoman kadın bütün kuralları, sosyal kuralları hiçe sayar. Nemfoman için tek kural istediği anda istediği bir erkek ile beraber olabilmektir. Bu hastalığa yol açan şey ise genellikle hormon bozukluğudur.

Nemfoman kadınlar sürekli olarak cinsel düşünceler içerisindedirler ve kontrole sahip değildirler. Sürekli ilişkide bulunmak isterler ve bunun yeri-zamanı yoktur. Erkek bulamadıklarında dürtünün etkisiyle masturbasyon yaparlar. Bu yorgunluktan uyuyuncaya kadar gidebilir. Hemen hemen her erkeğin rüyasında olan bu kadın modeli çok nadir oalrak bir erkekle beraber kalabilir. Tekrarlanan başarısız ilişkiler bu kadınların genel özellikleri arasındadır.

Nemfomaninin Sebepleri
 
*Çocukluğunda kişinin olumsuz davranış görmesi. (Sevgisiz ve güvensiz bir ortamda yaşanmış olması.)
*Ruhsal olarak bozukluklar,
*Kalıtımsal (Genetik) etkiler,
*Organik beyin hastalıkları,
*İç salgı bezleri düzensizlikleri vb.
Çocukluğunda sevgisiz ve güvensiz bir ortamda yaşamış nemfomanlar çocuklukta bulamadıkları ruhsal ve bedensel sıcaklığı sürekli değişen eşlerde ararlar. Bu nedenle gerçek doyumu bulamazlar. Çocukluktan gelen bu güvensizliğin şaşmaz belirtilerinden biri olarak sürekli kendilerini kanıtlamak ve yeni erkekler fethetmek gereksinimi duyar.

bu kadar bilgi sanırım yeterli peki ben nasıl nemfomani oldugumu anladım. açıkçası anlamam cok zor olmadı. tanımadıgım internetten buldugum kişilerle günü birlik ilişkiler yaşamam, sevgilimden bana uyum sağlayamadıgı için ayrılmam, cok sevdiğimi düşündüğüm halde onu aldatabilmem; en büyük ispatıda 2 sene gibi kısa bi zaman diliminde 23 kişiyle birlikte oldugumu düşünecek olursak pek normal olmadıgımı anlamam uzun sürmedi. lakin bunu bi hastalık olarak kabul edip aratırmaya başlamam son 5 ayda oldu. cunku sex yapmadan kaldıgım en uzun süre su son 5 ayım ve nerdeyse her gün en az bir iki sefer pornografik bi siteye girip orada uzun uzun kalıyorum. sürekli bir partner arayasındayım ve kendimi durduramıyorum. 

15 yaşımdan beri değişik değişik nedenlerle bi çok kez psikoterapiye gittim. bu yüzden filmi en başa sarmam gerektiğini anladım ve sanırım sorunun başladıgı yeri buldum. işte burdada hem kendime yeni bir meşkale bulup beynimi sex düşüncesinden uzaklaştırmak hemde en başından yasadıklarımı anlatmak istedim. umarım benimle aynı dertten muzdarip ya da bize yol gösterecek uzmanlarla iletişim kurabileceğimiz bir ortam yaratabilirim. 

                                                                                                                       İMZA

                                                                                                           BİR NEMFOMANİ